Het Zuidereiland

Na een korte nacht, half 6 op, zaten we vroeg aan het ontbijt met 2 Amerikaanse dames. De wind gierde om het huis en het regende pijpestelen. Onze gastvrouw wist niet zeker of de boot wel zou vertrekken. In de stromende regen zochten we onze weg naar de kade waar de Interislander klaar lag. Gelukkig hadden we de middag ervoor proef gereden. Om iets over 7 stonden we klaar om de boot op te gaan. Tegen kwart voor 9 mochten we eindelijk de boot op. Iets na 9 uur vertrokken we. Het was pittig weer en in de Tasman Street klapte de boot op de golven zodat het water over de hoogste ramen heen spatte. Zeer spectaculair. Frank staarde continue naar een top van een berg op het Zuidereiland. Hij heeft de eindstreep gered zonder de bekende zakjes. Prachtige tocht daarna door de fjorden richting Picton waar het wemelde van de dolfijnen die links en rechts van de boot rondsprongen. Uiteindelijk na ruim 3 uur meerden we aan. Nog steeds zeer slecht weer. Op weg naar Blenheim waar we wat boodschappen deden en alvast maar een warme maaltijd namen. Na veel gezoek en gerij kwamen we uiteindelijk in een paradijsje in Wairau valley op een prachtige bloemenboerderij terecht. Heel aardig echtpaar dat ons trakteerde op kaasscones en ons een prachtig appartementje liet zien met alles erop en eraan. Een koelkast vol, een wasmachine, heerlijke houtkachel zodat we even konden opwarmen en bijkomen. Twee nachten zijn hier geboekt. We hopen nog van beter weer en de prachtige tuin te kunnen genieten.